Bölüm 172

Julian beni - gelinlik içinde - görünce dizlerinin üstüne düşüyor. Derin ve sıkıntılı bir sessizlik oluşuyor. Herkes bize bakıyor. Ben de ona bakıyorum.

Bir an için hiçbir şey söylemiyor ve kalbim göğsümden fırlayacak gibi. Ona doğru bir adım atıyorum, "Julian, kanıyorsun." diye fısıldıyorum sessiz...