

Yokai Calling
Erynn Lehtonen · Tapos na · 121.6k mga salita
Panimula
Kabanata 1
Prologue
Masanori
B
lood
painted
the
audience
chamber’s delicate rice paper walls.
Four corpses lay in a heap near the entrance, their silken robes speckled with scarlet. The scent of burnt hair mingled with the pollution of copper and fresh death.
Blue fabric spilled around a crawling woman on the other side of the room. She inched toward the door, reaching for her escape route with trembling hands. She pressed against a maple panel and tried to stand. Her fingers left crimson smears over the watercolour dragons beneath, and the creatures snapped at her with ferocious maws, unable to break through the paper. She collapsed beneath the weight of her clothes.
“I’m sorry. P-please—” Empress Aihi started, a half-gurgled sob escaping her throat.
Masanori’s hand wrapped around her ankle and yanked.
Aihi lurched forward, her thin shoulder tearing the fragile wall. Her foot lashed blindly at her attacker, torn silk flapping around her legs. She slammed into the tatami with a hard thump, landing in a pool of red. Blood from her victims splashed into her face. Masanori pulled her across the ground and away from the former Genshu clan members. She would pay for her crimes, and the Goddess mocked them both by giving him no choice but to be the one to enact punishment.
But if he didn’t, who else would stand up to her tyranny?
“Please, Masanori. Don’t—you don’t have to do this...” Aihi’s voice shook as though she were a frightened child, but when he flipped her onto her back, her eyes betrayed her wickedness and deceit. Fake tears drenched her cheeks, mixing with her blotchy kohl, gold flakes, and speckles of blood.
“You regret nothing.” Masanori straddled her legs, locking them in place with his thighs. He gripped her wrists to keep her from pushing him off. Her crown of peacock feathers was crushed and smothered with gore, but the purple mist hovering around her face was more concerning. Tendrils wove through the bells and ribbons threaded through her long braids, veiling her in a halo of corruption. Fog spread upward to obscure the rest of the room. The rest of the blood.
Her mouth revealed a sadistic smile. “Why would I?”
“Do you have any idea how many people you hurt? How many you
will
hurt in the years to come, with all your plans? How many lives did you sacrifice for this
game
of yours? Seiryuu isn’t a Go board. The world isn’t a field for you to push game pieces around on. We’re...
I’m
not one of your pieces anymore.”
“You think so small, dear Masa. You always have.”
The Dragon Goddess, Shirashi, had planned Aihi’s future, the role she would play in the renewal of Seiryuu. But she and the Goddess both had betrayed Masanori. Manipulated and used him for their own devices, and his family paid the price. Lavender energy coiled around his wrists, and he waved the tendrils off. It would be so easy to wrap his hands around Aihi’s throat and end this nightmare for good. But he... she was still his sister. Even after she’d shamelessly performed so much evil.
“I’m thinking about the future of our people.” Masanori’s head spun from the thickening smoke that invaded his lungs with each breath. His vision blurred between staring into purple nothingness and at Aihi’s bloody grin beneath him.
“You don’t sound so sure of yourself.” Her lips twitched as if trying to restrain laughter. “When did you change your mind about being by my side? You could not harm me even if you wished to. You are bound by your
honour
. A sacred oath. Our spirits are linked, and you know what happens to those who betray a promise to the Goddess.”
Masanori flung a hand to the side, and storm-blue energy shot from his irezumi and through his fingers. Lightning tore across the room. A shard of glass flew from the floor and into his palm. “Our oaths are only sacred in the eyes of Shirashi, and you’ve forsaken her. As have I. I wonder what that means for the two of us?”
As his shaking hands squeezed the glass, steaming blood gushed between his bone-white knuckles. The voices of spirits whispered through the fog surrounding him and Aihi, their taunts urging him to finish her, to put an end to her gross abuse of power.
Finish her.
Fulfill your purpose.
Fulfill your Calling.
Yet still, as Masanori stared into her wide eyes, a trickle of doubt broke through the noise. What if none of this was her fault? Corruption had bested them before. Masanori had reacted on impulse, not certainty. Rage, not calculation.
“You are thinking far too much. Come now, Masa, you are not Hide. Why torture yourself like this?”
A growl escaped Masanori, and he tightened his grip on the shard. But he hesitated to finish her. Why was she so confident when she was on the floor, a shard of glass ready to plunge into her guts?
There was still a way to uncover the truth about what had happened to her before he made another mistake. He extended his senses outward, searching for Aihi’s energy. He pulled strands closer to his spirit, wrapping hers around his. She screamed the second they made contact, but he kept on, sifting through threads of power in search of a reason to let her live. She thrashed beneath him, and he put more of his weight down on her. It was like she
wanted
him to kill her.
Lilac spread over his arms, strands fed to Masanori from the core of Aihi’s spirit. He recoiled from the familiar dark purple—Lacotl’s mark.
The kan’thir and his game had soured her so thoroughly that her spirit was stained with his taint. Could she ever come back from that?
The answer came before the question fully formed in his mind: No, she couldn’t. They couldn’t heal the corrupted aki, and so she couldn’t heal herself, either. No one could.
This was the Goddess’ punishment for Masanori’s failures. He hung his head. He should have seen Lacotl’s hand in Aihi’s actions. He should have been the one to protect her, to stop the kan’thir’s plans from coming to fruition.
“What are you waiting for, dear Masa? I thought you were here to kill me. Or have you seen enough death today?” Aihi said. “Killing me will not bring them back.”
Masanori glanced away from her on instinct, back to the heap of bodies. His vision blurred behind the image of his family’s lifeless bodies. His mother’s face, her cheeks burned beyond recognition through Aihi’s torture. Hidekazu...
This time, when the corrupted mist curled around Masanori’s arms, he embraced the energy. A chill cracked through his ribs as the tendrils took root. Violet coils exploded through his arms and wove around his heart, tightening with each heartbeat. The darkness gave him the strength to erase its kindred, locking his morals and mind in the depths of his body. He drifted further inside himself with every pulse, and before he realized the prison he’d let himself fall in, it was too late.
Masanori pushed back against his internal gate. Foggy tendrils strangled him, squeezing out his last bits of life with each act of resistance.
Right up until the moment he
became
the corruption. Worse than Aihi, who was only contaminated by a single strand.
The tendrils became denser, constricting his spirit and wreathing his head, much like Aihi’s. Masanori prayed to Shirashi, not for strength and resolve or a steady hand, but to make her watch the result of her treachery.
She
was the reason Aihi had fallen from grace. The reason Masanori had tumbled after her.
He plunged the bloodstained shard into Aihi’s chest.
She screamed, her now freed arms flailing to push him off. Masanori did not budge. Her hand beat at him, but her wrath was but a candle beside the eternal sun smouldering within him.
Masanori withdrew the glass. This was for Hidekazu. He stabbed. For their mother.
The sharp fragment pierced her again. Scarlet drizzled from her lips.
For their father. And again. For Hana.
And again. For every other poor spirit she slew without cause.
Blood splattered Masanori’s face, gushed over his shaking hands, slicked the tatami floors. Aihi’s scream dwindled to a gurgle. A glossy sheen formed over her eyes, their light fading. Her arms fell to her sides as her muscles failed. When she released her final breath, he squeezed his eyes shut.
His palms were cut to the bone from the glass, but he only felt the thick wetness on his fingers. Aihi was dead. At last, he could put Lacotl’s corruption to bed. He could stop a thousand wars before they began. He could reverse the damage she did to Seiryuu in her short reign.
Aihi twitched, groping for his hand. Masanori flinched and opened his eyes.
“Ma... sa...” she said as a dim light sparked in her eyes and she became reanimated. “I thought... I thought I meant something to you.”
The blood soaking her skin and kimono sunk back into the gouges in her chest and stomach, the wounds stitching flesh together and closing. She was supposed to be dead. Masanori had heard her take her last breath. But she curled her fingers around the glass in his grip and tried to wrest the fragment away.
Masanori choked on a sob. His prayers for the end had failed; the Goddess still spurned him, still mocked him after all these years. Why? Why couldn’t she see this was what they all needed? Aihi would destroy Shirashi’s legacy. She would see the Warlock Empire renewed in all its bloody glory. That couldn’t happen.
He wrapped his other hand around Aihi’s and pressed the splinter back into her heart.
She gasped, convulsing. “Oh, Great Warlock, it hurts.”—Masanori twisted the glass—“It’s not t-too late...” Her head fell back. “...to stop...”
He ignored her, plunging the shard over and over. Aihi’s lips parted, and the light once again left her eyes.
Masanori wept. He wept for a thousand failures over the years. How he could have stopped this sooner, long before her death became a necessity.
“I wish… Aihi, I’m sorry, I-I’m sorry…”
He wiped his tears, replacing them with ruby stains across his cheekbones. Aihi deserved to die, had to, for the sake of Yumihari’s future. Still, he loved the memory of the woman she’d once been. His sister, not by blood, but by choice.
She remained still, but Masanori stabbed one last time. The glass slipped from his hands, splashing in the crimson puddle beside them. He shuddered as he stared at his mutilated flesh. Blood glided back into his veins, and the muscles, tendons, and skin repaired themselves.
Aihi’s blood-slick hand grabbed his wrist. His eyes snapped to meet hers as her face twisted. Lips black as coal, teeth polished to a bloody grin. Her eyes were wild, bloodshot, irises slimmed to slits.
“You are not sorry either, Masanori... you turned into a killer long ago. Or did you forget?” She laughed, maniacal, reminiscent of her kan’thir patron. “Did you forget what
we
made you?”
Their toxic words rang in Masanori’s ears, but he blocked them out. He only listened to the darkness in his spirit now, the corruption leaking into the depths of him. It said this needed to end. It didn’t matter how many times he had to kill her. He was stuck here until she stayed dead.
He lunged for the glass as Aihi sat up.
“You must try harder than that if you truly want to kill me, brother.”
The shard bit into his palm as he twisted and jammed the fragment into her torso again and again until he ceased to exist.
She did not bother to struggle. She would come back, after all. It would be the two of them, here, trapped in death and madness for eternity. That was what
she
wanted.
“He will always win...” Aihi sucked in a deep breath. “You can’t stop him.”
Huling Mga Kabanata
#52 Chapter 52
Huling Na-update: 3/3/2025#51 Chapter 51
Huling Na-update: 3/3/2025#50 Chapter 50
Huling Na-update: 3/3/2025#49 Chapter 49
Huling Na-update: 3/3/2025#48 Chapter 48
Huling Na-update: 3/3/2025#47 Chapter 47
Huling Na-update: 3/3/2025#46 Chapter 46
Huling Na-update: 3/3/2025#45 Chapter 45
Huling Na-update: 3/3/2025#44 Chapter 44
Huling Na-update: 3/3/2025#43 Chapter 43
Huling Na-update: 3/3/2025
Maaaring Magustuhan Mo 😍

Pagkatapos ng Isang Gabi Kasama ang CEO
Kaligayahan ng Anghel
"Tumahimik ka nga!" sigaw niya sa kanya. Tumahimik ang babae at nakita niyang nagsimulang mapuno ng luha ang kanyang mga mata, nanginginig ang kanyang mga labi. Putang ina, naisip niya. Tulad ng karamihan sa mga lalaki, takot siya sa babaeng umiiyak. Mas pipiliin pa niyang makipagbarilan sa isang daang kaaway kaysa harapin ang isang babaeng umiiyak.
"At ang pangalan mo?" tanong niya.
"Ava," sagot niya sa mahinang boses.
"Ava Cobler?" gusto niyang malaman. Hindi pa kailanman naging ganito kaganda ang tunog ng kanyang pangalan, ikinagulat niya. Halos nakalimutan niyang tumango. "Ako si Zane Velky," pakilala niya, iniabot ang kamay. Lumaki ang mga mata ni Ava nang marinig ang pangalan. Oh hindi, huwag naman sana, kahit ano huwag lang ito, naisip niya.
"Narinig mo na ako," ngumiti siya, mukhang nasiyahan. Tumango si Ava. Lahat ng nakatira sa lungsod ay kilala ang pangalang Velky, ito ang pinakamalaking grupo ng mafia sa estado na may sentro sa lungsod. At si Zane Velky ang pinuno ng pamilya, ang don, ang malaking boss, ang malaking honcho, ang Al Capone ng modernong mundo. Naramdaman ni Ava na umiikot ang kanyang takot na utak.
"Kalma ka lang, angel," sabi ni Zane at inilagay ang kamay sa kanyang balikat. Ang hinlalaki niya ay bumaba sa harap ng kanyang lalamunan. Kung pinisil niya, mahihirapan siyang huminga, napagtanto ni Ava, pero sa kung anong paraan, ang kamay niya ay nagpakalma sa kanyang isip. "Magaling na babae. Kailangan nating mag-usap," sabi niya. Tumutol ang isip ni Ava sa pagtawag sa kanya ng babae. Naiinis siya kahit na natatakot siya. "Sino ang nanakit sa'yo?" tanong niya. Inilipat ni Zane ang kamay para itagilid ang ulo niya upang makita ang kanyang pisngi at pagkatapos ang kanyang labi.
******************Kinidnap si Ava at napilitang tanggapin na ibinenta siya ng kanyang tiyuhin sa pamilya Velky upang makabayad sa kanyang utang sa sugal. Si Zane ang pinuno ng cartel ng pamilya Velky. Siya ay matigas, brutal, mapanganib at nakamamatay. Walang puwang ang kanyang buhay para sa pag-ibig o relasyon, pero may mga pangangailangan siya tulad ng sinumang mainit ang dugo na lalaki.
Babala:
Pag-uusap tungkol sa SA
Mga isyu sa imahe ng katawan
Magaan na BDSM
Deskriptibong paglalarawan ng mga pag-atake
Pagpapakamatay
Mabigat na wika
Pinagpala ng mga Bilyonaryo Matapos Malinlang
Si Emily at ang kanyang bilyonaryong asawa ay nasa isang kasunduang kasal; umaasa siyang makuha ang kanyang pagmamahal sa pamamagitan ng pagsisikap. Gayunpaman, nang dumating ang kanyang asawa kasama ang isang buntis na babae, nawalan siya ng pag-asa. Matapos siyang palayasin, ang walang matirahang si Emily ay kinuha ng isang misteryosong bilyonaryo. Sino siya? Paano niya kilala si Emily? Ang mas mahalaga, buntis si Emily.
Kinakantot ang Tatay ng Aking Kaibigan
MARAMING EROTIKONG EKSENA, PAGLARO SA PAGHINGA, PAGGAMIT NG LUBID, SOMNOPHILIA, AT PRIMAL PLAY ANG MATATAGPUAN SA LIBRONG ITO. MAYROON ITONG MATURE NA NILALAMAN DAHIL ITO AY RATED 18+. ANG MGA LIBRONG ITO AY KOLEKSYON NG NAPAKA-SMUTTY NA MGA AKLAT NA MAGPAPAHANAP SA INYO NG INYONG MGA VIBRATOR AT MAG-IIWAN NG BASANG PANTY. Mag-enjoy kayo, mga babae, at huwag kalimutang magkomento.
XoXo
Gusto niya ang aking pagkabirhen.
Gusto niya akong angkinin.
Gusto ko lang maging kanya.
Pero alam kong higit pa ito sa pagbabayad ng utang. Ito ay tungkol sa kagustuhan niyang angkinin ako, hindi lang ang aking katawan, kundi bawat bahagi ng aking pagkatao.
At ang masama sa lahat ng ito ay ang katotohanang gusto kong ibigay ang lahat sa kanya.
Gusto kong maging kanya.
Ang Tatay ng Aking Kaibigan
Tatlong taon na ang nakalipas mula nang mawala ang asawa ni G. Crane sa isang trahedya. Isang napakagandang lalaki, siya ngayon ay isang masipag na bilyonaryo, simbolo ng tagumpay at hindi masambit na sakit. Ang mundo niya ay nagtatagpo sa mundo ni Elona sa pamamagitan ng kanyang matalik na kaibigan, ang kanilang magkaparehong kalye, at ang pagkakaibigan ni G. Crane sa kanyang ama.
Isang kapalarang araw, isang pagkakamali ng hinlalaki ang nagbago ng lahat. Aksidenteng naipadala ni Elona kay G. Crane ang serye ng mga larawan na dapat sana'y para sa kanyang matalik na kaibigan. Habang nakaupo si G. Crane sa mesa ng boardroom, natanggap niya ang hindi inaasahang mga imahe. Tumagal ang kanyang tingin sa screen, at may kailangan siyang desisyon na gawin.
Haharapin ba niya ang aksidenteng mensahe, nanganganib na masira ang marupok na pagkakaibigan at posibleng pag-alabin ang mga damdaming hindi nila inaasahan?
O pipiliin ba niyang labanan ang sarili niyang mga pagnanasa nang tahimik, naghahanap ng paraan upang tahakin ang hindi pamilyar na teritoryong ito nang hindi nagugulo ang mga buhay sa paligid niya?
Alipin ng Mafia
"Hindi, ang sabi mo hindi ko sila pwedeng kantutin, hindi mo sinabi na hindi ko sila pwedeng kausapin."
Tumawa si Alex nang walang humor, ang kanyang mga labi ay nag-twist sa isang sneer. "Hindi lang siya. O akala mo ba hindi ko alam ang tungkol sa iba?"
"Talaga?"
Lumapit si Alex sa akin, ang kanyang malakas na dibdib ay pinipilit akong mapadikit sa pader habang ang kanyang mga braso ay umangat sa magkabilang gilid ng aking ulo, kinukulong ako at nagdudulot ng init na bumalot sa pagitan ng aking mga hita. Yumuko siya, "Ito na ang huling beses na babastusin mo ako."
"Pasensya na-"
"Hindi!" sigaw niya. "Hindi ka pa nagsisisi. Hindi pa. Nilabag mo ang mga patakaran at ngayon, babaguhin ko ang mga ito."
"Ano? Paano?" ungol ko.
Ngumisi siya, hinahaplos ang likod ng aking ulo upang haplusin ang aking buhok. "Akala mo ba espesyal ka?" Tumawa siya nang may pangungutya, "Akala mo ba kaibigan mo ang mga lalaking iyon?" Biglang nag-fist ang mga kamay ni Alex, marahas na hinila ang aking ulo paatras. "Ipapakita ko sa'yo kung sino talaga sila."
Nilunok ko ang isang hikbi habang lumalabo ang aking paningin at nagsimula akong magpumiglas laban sa kanya.
"Ituturo ko sa'yo ang isang leksyon na hinding-hindi mo makakalimutan."
Kakatapos lang iwanan si Romany Dubois at ang kanyang buhay ay nagulo ng iskandalo. Nang inalok siya ng isang kilalang kriminal ng isang alok na hindi niya matanggihan, pumirma siya ng kontrata na nagtatali sa kanya sa loob ng isang taon. Matapos ang isang maliit na pagkakamali, napilitan siyang paligayahin ang apat sa mga pinaka-mapanganib at possessive na mga lalaki na nakilala niya. Ang isang gabi ng parusa ay naging isang sexual powerplay kung saan siya ang naging ultimate obsession. Matututo ba siyang pamunuan sila? O patuloy ba silang maghahari sa kanya?
Ang Tatlong Daddy Ko ay Magkakapatid
Pagsikat ng Hari ng Alpha
Ang Gold Moon Pack ay namuhay sa kaguluhan noon, ngunit ang matagal nang iginagalang na alpha ay kakapasa lamang ng pamumuno sa kanyang anak na si Henry. Ito ang pinakahuling pagsubok para sa isang bagong Alpha, at sa kanyang Luna, si Dorothy. Kung siya'y mabibigo, siya'y magiging isa sa marami na hindi maililigtas ang kanyang mga tao sa panahon ng malawakang pagkalipol ng mortal na mundo. Kung siya'y magtatagumpay, ang kasaysayan ay maglalarawan sa kanya sa mga bandila hanggang sa katapusan ng panahon.
Ngunit ang daan palabas ng kadiliman ay puno ng panlilinlang, karahasan, at trahedya.
May mga desisyong gagawin.
Magkakahiwalay ang mga ugnayan ng pamilya.
Ang kapayapaan ay hindi nagtatagal.
TALA NG MAY-AKDA:
Ang RISE OF THE ALPHA KING ay isang episodikong pagpapatuloy ng The Green Witch Trilogy/Dragon Keep Me/at The Toad Prince na mga kwento. Ang kwentong ito ay makikita ang mga pangyayari sa trilogy ni Ceres: Loved by Fate, Kissed by Sun, at Touched by Chaos, na isinasalaysay mula sa mga pananaw ng ating mga karakter sa mortal na mundo.
Sa kabuuan, ako ay magsusulat mula sa mga pananaw nina:
Henry
Dot
Jillian
Odin
at Gideon.
NGUNIT, maaari rin itong maging sinuman mula sa mga orihinal na libro.
Tulad ng karamihan sa aking mga sulat, tandaan na ako ay nagsusulat ng mga realistiko na kwento. Kung ito'y karahasan, ito'y marahas. Kung ito'y sekswal na pang-aabuso, ito'y traumatiko. Nais kong pukawin ang matinding emosyon. Nais kong tumawa kayo, umiyak, at mag-cheer para sa aking mga karakter na parang sila'y inyong mga kaibigan. Kaya oo, TRIGGER WARNINGS.
NGUNIT, siyempre may mga erotikong eksena! Marami pa ring romansa, pag-ibig, at tawanan.
Ang kwentong ito ay ia-update ng (3,000-5,000) salita isang beses kada linggo, tuwing Miyerkules, hanggang sa matapos.
Ang Kinamumuhiang Katuwang ng Alpha
Pinipilit ni Camilla na magpakalma, hinahanap ang balanse pero umiiyak pa rin. “Hindi mo sinasadya 'yan, galit ka lang. Mahal mo ako, di ba?” bulong niya, ang tingin niya ay napunta kay Santiago. “Sabihin mo sa kanya na mahal niya ako at galit lang siya.” pakiusap niya, ngunit nang hindi sumagot si Santiago, umiling siya, ang tingin niya ay bumalik kay Adrian at tinitigan siya nito ng may paghamak. “Sabi mo mahal mo ako magpakailanman.” bulong niya.
“Hindi, putang ina, galit na galit ako sa'yo ngayon!” sigaw niya.
*****
Si Camilla Mia Burton ay isang labing-pitong taong gulang na walang lobo, puno ng insecurities at takot sa hindi alam. Siya ay kalahating tao, kalahating lobo; siya ay isang makapangyarihang lobo kahit hindi niya alam ang kapangyarihan sa loob niya at may halimaw din siya, isang bihirang hiyas. Si Camilla ay kasing tamis ng kaya niya.
Ngunit ano ang mangyayari kapag nakilala niya ang kanyang kapareha at hindi ito ang pinangarap niya?
Siya ay isang malupit at malamig na labing-walong taong gulang na Alpha. Siya ay walang awa at hindi naniniwala sa mga kapareha, ayaw niyang may kinalaman sa kanya. Sinisikap niyang baguhin ang pananaw nito sa mga bagay, ngunit kinamumuhian at tinatanggihan siya nito, itinutulak siya palayo pero malakas ang ugnayan ng kapareha. Ano ang gagawin niya kapag pinagsisihan niya ang pagtanggi at pagkamuhi sa kanya?
Ang Hindi Kanais-nais na Alpha (Kumpletong Koleksyon)
Tumawa siya, totoo, malakas.
"Wala kang ideya kung ano ang ginagawa mo sa akin, di ba, kuting?" tanong niya, habang inaabot ang kanyang sinturon.
"Yung maliit na kagat sa labi mo, na ginagawa mo tuwing tinitingnan mo ako- nakakaloka.
Yung panginginig ng katawan mo, nung pinalo kita- sobrang nakakalibog, kinailangan kong pigilan ang sarili ko na ipako ka sa pader, at kantutin ka sa pasilyo.
At ngayon, ang amoy mo, literal na inaanyayahan ako. Naamoy ko ang pagnanasa mo mula sa malayo, ang amoy na nagpapalaway sa akin at nagpapabaliw sa halimaw sa loob ko.
At ang katawan mo- Diyos ng Buwan- ang katawan mo ay banal. Walang duda, kaya kong purihin at namnamin ito araw-araw, at hindi magsasawa."
***Si Evangeline ay isang simpleng tao, ipinanganak at lumaki sa bayan na pinamumunuan ng mga shifter. Isang araw, siya ay nahuli ng isang grupo ng mga shifter at muntik nang magahasa, ngunit siya ay nailigtas ng isang lalaking may maskara.
Ang mga pagdududa tungkol sa pagkakakilanlan ng estranghero at takot sa mga shifter ay nananatili sa kanyang isipan hanggang sa gabi ng human mating games nang siya ay mahuli ng kanyang tagapagligtas. Ang lalaking hindi kailanman nagtanggal ng maskara, isang makapangyarihang shifter-Eros.
***PAALALA: Ito ay isang kumpletong koleksyon ng serye para sa The Unwanted Alpha Series ni K. K. Winter. Kasama dito ang at . Ang mga hiwalay na libro mula sa serye ay makukuha sa pahina ng may-akda.
Ang Aking Amo, Ang Aking Lihim na Asawa
Sa sobrang sakit, nagpakasal siya sa isang estranghero. Kinabukasan, malabo ang mukha nito sa kanyang alaala.
Pagbalik sa trabaho, mas lalong naging komplikado ang sitwasyon nang matuklasan niyang ang bagong CEO ay walang iba kundi ang misteryosong asawa niya sa Vegas?!
Ngayon, kailangan ni Hazel na malaman kung paano haharapin ang hindi inaasahang pag-ikot ng kanyang personal at propesyonal na buhay...
Ang Tao ng Hari ng Alpha
"Naghintay ako ng siyam na taon para sa'yo. Halos isang dekada na mula nang maramdaman ko ang kawalan na ito sa loob ko. Nagsimula akong magduda kung totoo ka ba o kung patay ka na. At pagkatapos, natagpuan kita, dito mismo sa loob ng aking tahanan."
Ginamit niya ang isa sa kanyang mga kamay para haplusin ang aking pisngi at nagdulot ito ng kilig sa buong katawan ko.
"Nagtiis na ako ng sapat na panahon nang wala ka at hindi ko hahayaang may kahit ano pa na maghiwalay sa atin. Hindi ibang mga lobo, hindi ang lasing kong ama na halos hindi na makayanan ang sarili sa nakalipas na dalawampung taon, hindi ang pamilya mo – at hindi rin ikaw."
Si Clark Bellevue ay ginugol ang buong buhay niya bilang tanging tao sa grupo ng mga lobo - literal. Labingwalong taon na ang nakalipas, si Clark ay aksidenteng bunga ng isang maikling relasyon sa pagitan ng isa sa pinakamakapangyarihang Alpha sa mundo at isang babaeng tao. Sa kabila ng pamumuhay kasama ang kanyang ama at mga kapatid na kalahating lobo, hindi kailanman naramdaman ni Clark na siya ay tunay na kabilang sa mundo ng mga lobo. Ngunit habang nagpaplano si Clark na tuluyan nang iwan ang mundo ng mga lobo, biglang nagbago ang kanyang buhay dahil sa kanyang kapareha: ang susunod na Alpha King, si Griffin Bardot. Matagal nang naghihintay si Griffin na makilala ang kanyang kapareha, at hindi niya ito pakakawalan anumang oras. Hindi mahalaga kung gaano kalayo ang pagtatangka ni Clark na takasan ang kanyang tadhana o ang kanyang kapareha - balak ni Griffin na panatilihin siya, anuman ang kailangan niyang gawin o sino man ang haharang sa kanyang daan.











